- -10,00 zł
- New
Zamykam oczy i widzę…
Opis książki
Zamykam oczy i widzę… babcię Dzieduszycką, jak oprowadza nas, braci Cieńskich, po muzeum dziadka Włodzimierza we Lwowie. Zamykam oczy i widzę… rodzinny dom w Pieniakach – ten, w którym się wychowałem, i ten, który zbudowałem dla swoich dzieci – moje gospodarstwo na Kresach. Zamykam oczy i widzę… mych towarzyszy broni – ułanów, szarżujących na linie bolszewickie w wojnie 1920 roku, i żołnierzy września 1939. Zamykam oczy i widzę… dziki buchtujące w pieniackim lesie, ptactwo na pobliskich stawach i dorodne rogacze, które potem zdobiły ściany dworu. Zamykam oczy i widzę… bo ten drogi mi świat odszedł już w przeszłość. Zamykam oczy i widzę… to ozdobiony rodzinnymi fotografiami pamiętnik Stanisława Cieńskiego (1898–1993), w którym opowiada on o codzienności i niezwykłych wydarzeniach z życia kresowego ziemianina.
Autor
Stanisław Cieński
Rok
2015
Kupując ten produkt możesz zebrać
1
punkt lojalnościowy
.
Twój koszyk będzie zawierał
1
punkt
Punkty możesz wymienić na kod rabatowy
0,20 zł
.
29,00 zł
19,00 zł
Zniżka 10,00 zł
Brutto
L1024
1 Przedmiot
Opis
- Autor
- Stanisław Cieński
- Rok
- 2015
- Format książki
- 240 x 170 mm
- Ilość stron
- 544
- Stan ogólny
- Bardzo dobry
Specyficzne kody
- ISBN
- 9788375654172
- EAN13
- 9788375654172
 1.png)
Darmowa wysyłka od 300 zł
Gdy Twój koszyk osiągnie wartość 300 zł lub więcej, otrzymasz dostawę zupełnie za darmo.
Bezpieczne płatności
Zapewniamy Ci bezpieczeństwo podczas dokonywania płatności dzięki systemowi Payu.
Wysoka jakość
Nasza firma zawsze stawia na najwyższą jakość obsługi klienta.
 1.png)
Duży wybór książek
Oferujemy szeroki wybór książek, które zaspokoją różnorodne gusta czytelników.
Komentarze (0)
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
Zamykam oczy i widzę… babcię Dzieduszycką, jak oprowadza nas, braci Cieńskich, po muzeum dziadka Włodzimierza we Lwowie. Zamykam oczy i widzę… rodzinny dom w Pieniakach – ten, w którym się wychowałem, i ten, który zbudowałem dla swoich dzieci – moje gospodarstwo na Kresach. Zamykam oczy i widzę… mych towarzyszy broni – ułanów, szarżujących na linie bolszewickie w wojnie 1920 roku, i żołnierzy września 1939. Zamykam oczy i widzę… dziki buchtujące w pieniackim lesie, ptactwo na pobliskich stawach i dorodne rogacze, które potem zdobiły ściany dworu. Zamykam oczy i widzę… bo ten drogi mi świat odszedł już w przeszłość. Zamykam oczy i widzę… to ozdobiony rodzinnymi fotografiami pamiętnik Stanisława Cieńskiego (1898–1993), w którym opowiada on o codzienności i niezwykłych wydarzeniach z życia kresowego ziemianina.