OPOWIADANIA KOŁYMSKIE

Warłam Tichonowicz Szałamow - poeta i pisarz rosyjski. Urodził się 18 czerwca 1907 roku w Wołogdzie. Studiował prawo na Uniwersytecie Moskiewskim. Represjonowany w latach stalinowskich, spędził 17 lat w więzieniach Moskwy, obozach na Uralu i Kołymie. Po zwolnieniu pracował jako felczer w rejonie Ojmiakonuw Jakucji. Zrehabilitowany w roku 1956, powrócił do Moskwy. W obozach pisał wiersze, które wysyłał do Borysa Pasternaka, dzięki czemu przetrwały. Ukazały się w latach 60. w kolejno wydanych zbiorach poezji: „Krzesiwo” (1961), „Szelest liści” (1964), „Droga i los” (1967). W roku 1978 opublikowano na Zachodzie jego najsłynniejszą książkę „Opowiadania kołymskie”,zbiór opowiadao, szkiców i wspomnieo z łagrów. Szałamow zmarł w Moskwie w 1982 roku. Po jego śmierci w roku 1990 ukazał się zbiór opowiadań  „Terapia szokowa”.

OPOWIADANIA KOŁYMSKIE to zbiór krótkich opowiadań, szkiców, wspomnień Warłama Szałamowa przedstawiający różne aspekty życia w sowieckich łagrach. Autor, który sam spędził kilkanaście lat jako ich więzień, posługuje się lapidarnym, oszczędnym stylem, beznamiętnie opowiada o życiu toczącym się w obozach. Pokazuje zmiany, do jakich dochodzi w psychice człowieka pod wpływem tak surowych, nieludzkich warunków -zwyrodnienie oprawców, degrengoladę moralną i degenerację psychiczną więźniów. Nie dokonuje oceny, przedstawia jedynie fakty. Oszczędna relacja Szałamowa jest jednym z najbardziej dramatycznych, szokujących zapisów o życiu w łagrach, o poniżeniach i cierpieniu człowieka, na jakie naraziły go XX-wieczne totalitaryzmy.