Noce waniliowych myszy. Wybór wierszy

To nie są zwykłe wiersze. Trzeba na nie bardzo uważać, gdyż są bardzo niebezpieczne - tak bardzo autentyczne i prawdziwe, jak życie autora.

Charles Bukowski, mimo niezwykle intensywnego trybu życia, jaki prowadził, był niezwykle płodnym twórcą. Po jego śmierci dla potomności pozostały stosy nieopublikowanych listów i opowiadań, ale przede wszystkim wierszy. Poezję zebraną w tomy publikował po śmierci autora redaktor i wieloletni wydawca pisarza John Martin. Od 1994 roku wydawnictwo Black Sparrow Press opublikowało 12 tomów z wierszami Bukowskiego. W Polsce doczekały się tłumaczenia zaledwie dwa tomy, w tym właśnie "Noce waniliowych myszy".

Bukowski nie był typem pisarza, który rymował o delfinach i kwiatuszkach. W jego wierszach przewijają się zdechłe ptaki w kocich, zakrwawionych pyskach, robactwo, którym był zafascynowany, brud, miłość za pieniądze i poezja, jaką dostrzegał w codziennych czynnościach. Bukowski jako życiowy autsajder i aspołeczny typ nie pochylał się nad utraconym dzieciństwem, bardziej skupiał się na zepsutym dzieciństwie, pokręconym dorastaniu, czymś, co zepsuło mu psychikę. Tomik poezji "Noce waniliowych myszy" jest zbiorem przeżyć człowieka o bardzo wyostrzonym spojrzeniu na rzeczywistość, ale uwikłanego w bycie częścią utartego schematu relacji międzyludzkich.