PROCES (23)

Józef K. Jest głównym bohaterem "Procesu" F. Kafki. Ma on 30 lat. Pracuje w banku na stosunkowo wysokim stanowisku prokurenta, czyli pełnomocnika swojej firmy, upoważnionego do działania w jej imieniu. Cieszy się uznaniem przełożonych. Większość dnia spędza w banku, niekiedy do 9.00 wieczorem. Jest to człowiek inteligentny, ambitny i prawdopodobnie przystojny, gdyż podoba się kobietą. Nie ma żony, ani dzieci, ma natomiast kochankę, którą regularnie odwiedza. Jednak pewnego dnia , niczego się nie spodziewając, zostaje postawiony w stan oskarżenia i aresztowany. Najpierw przekonany jest o swojej niewinności, z czasem, zaczyna coraz bardziej wierzyć w swoja "winę", współpracować z "sądem", wreszcie bez oporu przyjmuje tajny wyrok i okrutną egzekucję. Jakby w końcu utożsamił się z niezrozumiałym dla niego mechanizmem i poddał się wszechobejmującej, abstrakcyjnej zasadzie, od której nie ma ucieczki i której nie można ominąć. Poglądy na świat zawarte w utworze miały zdecydowanie charakter katastroficzny. Pisarz ukazywał w swoich dziełach beznadziejne zmaganie się samotnego człowieka z groźnymi siłami zbiurokratyzowanego świata. Świat ten zagraża ludzkiemu istnieniu , człowiek czuje się w nim coraz bardziej wyobcowany. Nieprzypadkowo bohater "Procesu" Józef K. Nie ma nawet nazwiska, jest tyko liczbą, jednym z wielu, symbolem w aktach sprawy. Jego życie wewnętrzne jest dotkliwie zredukowane. Jest on jakby niepełnym człowiekiem, zredukowanym do najprostszych odruchów. W "Procesie" świat pozbawiony jest sensu, nie znajdujemy dla niego żadnej racji, uzasadnienia, usprawiedliwienia. Również życie Józefa K. od momentu oskarżenia i aresztowania jest pozbawione logiki. Wizja Kafki jest zaprzeczeniem "czasów pogardy", kiedy człowiek został zdegradowany do poziomu zwierzęcia. Losy Józefa K. są groźną przestrogą dla każdego. Przestrogą przed światem, w którym jednostka jest całkowicie podległa urzędnikom i prawnikom reprezentującym wszechpotężną machinę totalitarnej władzy.